A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Ik-cultuur


Men zegt dat wij vandaag in een ik-cultuur leven.

Sommigen spreken zelfs van een "ik-vind-theologie".

In deze cultuur is het niet belangrijk wat de Bijbel zegt, maar wat ik vind.

Zelf 

Je kunt deze "ik-cultuur" duidelijk herkennen aan het feit dat het woordje "zelf" zo vaak voorkomt in allerlei combinaties: zelfverwerkelijking, zelfbevestiging, zelfontplooiing, zelfvertrouwen en zelfbewustzijn.

In allerlei therapieën keren deze woorden weer terug.

Heel sterk constateren we dit bij jongeren. Jongeren zijn op zoek naar zingevende oriëntaties: wie ben ik ? wat kan ik?

Identiteitscrisis

Veel psychische onzekerheid bij jongeren hangt samen met een identiteitscrisis. Jongeren zoeken figuren met wie zij zich kunnen identificeren:popstars en sportvedetten.

Er komt nog iets bij:het groepsverband wordt losser.

Het christelijke geloof en de christelijke gemeenschap hebben hun vanzelfsprekendheid verloren.

Heel duidelijk is dat vele jongeren steeds meer gaan leven uit een ieder-voor-zich-mentaliteit. De accenten zijn immers verschoven van de samenleving naar de enkeling, van de gemeenschap naar het individu.

Toch geloof ik dat deze ieder-voor-zich-mentaliteit in het komende jaren terrein zal prijsgeven.

Op zoek naar geborgenheid

Jongeren willen namelijk graag ergens bij horen. Ze willen graag onderdak vinden.

De cultuur van de moderne zakelijkheid verspreidt alleen TL-licht.

En dat is koud licht.

Jongeren hebben behoefte om herkend en om erkend te worden.

Dat zien we bijvoorbeeld bij allerlei jeugdbendes die 's nachts de binnensteden vandaag vaak zo onveilig maken. Ik denk ook aan het optreden van hooligans en skinheads.

Nest, stal en kudde 

Daarom geloof ik dat de Franse socioloog M.Maffesoli gelijk heeft als hij schrijft dat de mensen straks weer de warmte van het nest, de stal en de kudde zullen missen.

De samenleving zal zich volgens hem hergroeperen in groepen en gemeenschappen, in wisselende wij's en zij's: ons soort hier tegen de rest daar.

De Middeleeuwen hebben we weliswaar achter de rug, maar volgens sommige sociologen komen ze weer terug in een toekomstige wereld waarin opnieuw clans en stammen hun oorlogen zullen uitvechten.

 

Middeleeuwen komen terug!

 

Het zou wel eens kunnen zijn dat in de komende decennia het koude individualisme plaats gaat maken voor het fanatieke fundamentalisme.

Overal om ons heen zien we daarvan al allerlei signalen.

Beide levenshoudingen zullen van grote invloed zijn op de beleving van het geloof. Er is immers een egocentrische geloofsbeleving en een fanatieke geloofsbeleving.

Wat deze gemeenschappelijk hebben is dat men de ander uit het oog verliest.

Elkaar

In de christelijke geloofsbeleving speelt echter de ander een grote rol! Het heeft mij verbaasd hoe vaak het woordje "elkaar" in de Bijbel voorkomt!

Ik noem als voorbeeld slechts de teksten in de brief van Jacobus: spreekt geen kwaad van elkaar (4:11), zucht niet tegen elkaar (5:9),belijdt elkaar uw zonden(5:16), bidt voor elkaar (5:16).

De christelijke geloofsbeleving is noch egocentrisch, noch fanatiek.

Ze verliest de ander nooit uit het oog.

In de christelijke geloofsbeleving is er altijd de wederzijdse betrokkenheid op elkaar, want wij zijn leden van elkaar (Efeze 4:25).