Korinte B

Op z'n Korinthisch leven

Lechaionstraat, de weg naar de tempel op de Akrokorintos

 Sleepbaan tussen beide havens

Plattegrondje. Ik vrees dat het niet duidelijk is

Een kanaal heeft de dolkos vervangen

Hier zijn we net aangekomen boven op de Akrokorintos met een geweldig mooi uirzicht

De stad had geen beste naam. Nergens in Achaje waren afgodendienst en seks zo nauw met elkaar verbonden als hier.

Op z'n Korinthisch leven  was in het Oosten een gevleugelde uitdrukking geworden, waarbij alle bloemetjes buiten gezet werden en veel werd gedronken. 

 Er waren hier talloze vormen van gewijde prostitutie. Niet minder dan duizend priesteressen waren als zodanig geregistreerd.

Ze waren in dienst van Afrodite Pandemos, dat was de godin van de grof zinnelijke wellust.

 Ze woonden in de benedenstad. Kaalgeschoren [1] wachtten de priesteressen van Afrodite in hun  grappige  huisjes met de bekende roderozentuintjes ervoor op de vreemdelingen.

Een stille herinnering daaraan vinden we in 1 Kor.  11:6.  De rode rozen en de kaalgeschoren meisjes waren voor de matrozen het teken dat ze op het goede adres waren.

De zeelui uit het Westen kwamen via de Lechaionstraat en de vreemdelingen uit het Oosten via Kenchraeen.

Oost en  West ontmoetten elkaar dus in Korinte.  De Romeinse zeelieden noemden Afrodite Venus.

 Smeerlapperij

Allerlei homoseksuele en pedofiele praktijken waren als een vast ritueel in de afgodische eredienst van Afrodite  opgenomen.

Zonder twijfel heeft Paulus aan die toestanden gedacht toen hij vanuit Korinte zijn brief aan de gemeente te Rome begon te dicteren  aan Tertius. Bij  de uitleg van Rom.1 moet dit verdisconteerd  worden! Zie bij Onderwerpen ook onder homoseksualiteit. 

In dit hoofdstuk gaat het namelijk niet zonder meer over homofilie, maar over een soort  smeerlapperij  waarmee Paulus 18 maanden lang  werd geconfronteerd in de toenmalige  metropool Korinte.

Paulus schreef  aan deze gemeente een prachtig hoofdstuk over de ware liefde.[2] 

 Iedereen in Korinte zocht zichzelf. Geld en genot.  Daar ging het om. Ook deze link moet gelegd worden. Kenmerk van de echte liefde is dat zij niet zichzelf zoekt

De ware liefde zoekt zichzelf niet  schreef Paulus aan deze gemeente.

Gallio en Seneca

Van de agora daalden we af naar de Pirene-bron die de stad van water voorzag. We zagen de rostra, het spreekgestoelte op de markt waar Paulus het evangelie heeft verkondigd.  Dat  spreekgestoelte  stond  tegenover de rechtszaal  van de landvoogd  Gallio

Hier stond de rostra.  Op deze plek heeft Paulus maanden lang het evangelie verkondigd!

De landvoogd van Achaje woonde in Korinte en hij werkte in de rechtszaal  bij de zuidelijke zuilengang van het marktplein.  

Landvoogd Gallio was een wijs man. We weten dat Gallio een  broer was van de bekende Seneca.

Op de agora van Korinte troffen we een zeer grote kei aan met de naam van Seneca daarin gebeiteld.   Er was in deze stad een grote christelijke gemeente.

De rechtszaal  werd basiliek genoemd. Een langwerpig rechthoekig gebouw.  Sinds keizer Constantijn werden veel kerken in die stijl gebouwd en kregen ze ook de naam basiliek

Hieronder zie je een plattegrond van oud-Korinte. Rechts zie je de weg naar Lechaion, dat is dus de officiele weg naar Rome, die Febe ook gegaan is met de brief aan de Romeinen voor Paulus. 

  Aan deze weg bevond zich de synagoge waar Paulus sprak. 

Maar toen de Joden erg lastig werden zei Titius Justus, wiens huis naast de synagoge stond: Kom voortaan maar bij mij want mijn huis is groot genoeg.

 Het is mogelijk dat Titius Justus een fabrikant van aardewerk was, want zijn woning stond in de zogenoemde pottenbakkerswijk en hij moet een bemiddeld man geweest zijn met een groot huis, omdat hij de huisgemeente in zijn woning kon ontvangen.

Hierboven op de agora (markt) zie je het platform waar Paulus preekte nadat hij verjaagd was uit de synagoge en je ziet de Bema, de rechtzaal van proconsul Gallio.  Hiertegenover preekte Paulus dus. De Joden waren v

erbitterd dat Paulus ongehinderd in Korinte het woord van God verkondigde en dat veel bewoners tot hem kwamen en zich lieten dopen. 

Ze veroorzaakten een rel, gingen druk gesticulerend naar de Bema en eisten de Paulus een spreekverbond werd opgelegd. Gallio voelde daar niets voor (Hand 18:14)

Hoe zag het huis van Justus er uit ?

Opgegraven  mozaiekvloer in een deftige woning in Korinte Het is mogelijk dat het huis van Titius Justus naast de synagoge te Korinte óók zo'n vloer bezat.

Synagoge

In het noorden van oud-Korinte vonden we  na enig zoeken het terrein van de vroegere synagoge.  Zie plattegrond. We weten dat hij in de zogenoemde pottenbakkerswijk lag.

Daar woonde Titius Justus in wie men een rijke fabrikant van aardewerk vermoedt.  Hij ging elke sabbat naar de synagoge en dat was voor hem ook heel gemakkelijk omdat hij naast de synagoge woonde (Hand. 18:7)

Toen de Joden Paulus erg lastig vielen, heeft hij gezegd: Paulus, weet je wat jij moet doen? Ga voortaan niet meer in de synagoge preken, maar kom met de huisgemeente in mijn eigen huis. (Hand.18:7 ) Mijn woning is groot genoeg.

Paulus verruilde toen de synagoge voor de woning van Titius Justus. Deze Justus  behoorde tot de grote kring van Romeinen die de God van Israël vereerden.

 Hier heeft Paulus dus vaak gepreekt, denk je dan. En niet zonder resultaat.   Ook Crispus de overste der synagoge kwam tot geloof in Christus.

 Onder Gallio de landvoogd keerden de joden zich echter als één man tegen Paulus. [3]Zij beschuldigden Paulus ervan dat hij  probeerde mensen te overreden om God op onwettige wijze te vereren. Gallio trok zich er niets van aan en hij zei tot de joden: Jullie moeten jullie eigen zaakjes maar regelen.

Later  logeerde Paulus in het huis van Gajus. In de woning van Gajus heeft hij de situatie in Korinte goed leren kennen. Trouwens ook de gemeente kwam bijeen in de woning van deze Gajus.  Vanuit deze woning schreef  Paulus de brief aan de Romeinen.

De  diacones Febe uit Kenchraeen heeft in Rome deze brief  bezorgd (Rom 16 : 1): Ik beveel onze zuster Febe bij u aan, die in dienst staat van de gemeente in Kenchraeen.  Ontvang haar in de naam van de Heer op een wijze die bij de heiligen past en sta haar bij wanneer ze uw hulp ergens voor nodig heeft, want ze is velen tot steun geweest, ook mij.  Zie ook Korinte (wandeling) in verhaalvorm. Reken maar dat Febe in Rome ontzettend hartelijk door Prisca en Aquila is ontvangen!

[1] 1 Kor. 11: 6b[2] Je moet tegen deze achtergrond 1 Kor.  13 lezen. Zo blijven dan geloof, hoop en liefde, maar de meeste van deze is de liefde. Deze liefde is geen eros, maar agape, belangeloze liefde, neerbuigende liefde. De echte liefde zoekt zich  zelf niet.  In Corinthe zocht iedereen zichzelf. [3] Hand.  18:11